بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) در آب های شمال خلیج فارس به روش توالی یابی ژن 16S rRNA

با توجه به اهمیت میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) در چرخه صیادی خلیج‌فارس، بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت این گونه با توالی‌یابی ژن میتوکندریایی 16S rRNA انجام شد. تعداد 18 قطعه میگو از سه منطقه بندرعباس، بوشهر و خوزستان جمع‌آوری و پس از استخراج DNA با روش فنل-کلروفرم، بهینه‌سازی واکنش PCR جهت تکثیر ژن 16S rRNA انجام شد. بیش‌ ترین مقدار فاصله ژنتیکی، بین جمعیت بندرعباس و خوزستان (0/750) و کم ‌ترین مقدار فاصله ژنتیکی بین مناطق بوشهر و خوزستان (0/105-) به ‌دست آمد. در سطح احتمال 0/05 تفاوت جمعیت میگوی سرتیز منطقه بندرعباس با دو منطقه بوشهر و خوزستان معنی‌ دار بود ولی این تفاوت جمعیتی بین بوشهر و خوزستان با یکدیگر معنی‌ دار نبود که توسط آزمون تفاوت جمعیت در داخل جمعیت ‌ها نیز مورد تأیید قرار گرفت. میانگین آزمون ‌های بی‌ طرفی تاجیما و شاخص Fu's FS برای 18 توالی بین مناطق به ‌ترتیب  0/823- و 1/181 محاسبه شد که هیچ ‌کدام از دو شاخص از لحاظ آماری معنی‌دار نبودند (0/05<p). درخت‌ های رسم شده جدایی جمعیتی منطقه بندرعباس را از دو منطقه دیگر نشان دادند که این فرضیه نیازمند آزمون‌ های تکمیلی با تعداد نمونه بیش‌تر و آنالیز سایر ژن‌ های میتوکندریایی و ژنومی می‌ باشد.